‘’ΠΡΟΡΓΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020’’
Διαδικτυακή εκδήλωση
Λογοτεχνικό Εργαστήρι του 6ου Γυμνασίου Νέας Ιωνάς
Κείμενο,φωτογραφίες και βίντεο από τον Γιώργο Μπιλικαίδη
Ζωγραφιά με θέμα το ‘’Πολυτεχνείο’’ Μαρία Κουφοπούλου
Κείμενο με θέμα ‘’Οι φωνές» Κατερίνα Ορφανοπούλου
Κείμενο με θέμα ’’Εξέργεση του Πολυτεχνιου’’Νεκταρία Μάνη
Κείμενο με θέμα ’’Νέος και Ελεύθερος’’Χριστίνα Γιαννούλια
Ποίημα με τίτλο " Η φωνή της ελπίδας" Λυδία Γράβαρη
Κείμενο με θέμα ‘’Οι φωνές του κόσμου’’Νικολέτα Αλεβυζάκη
Κείμενο με θέμα ‘’ Πρωινό Φθινοπώρου», Μαρία Καπίρη
Κείμενο με θέμα τους’’Χουντικούς’’Παναγιώτης Μελιδονιώτης
Κείμενο με θέμα’’1050 χιλιόκυκλοι’’Κονγκίνη Έμιλι
Έγραψε ο Βαγγέλης Κορμός
Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ
Μέσα από τον καπνό των δακρυγόνων
Μια δυνατή φωνή ακούγεται
Και φέρνει την ελπίδα
Τον κόσμο ξεσηκώνει
Τα συνθήματα σαν βροντή
Το φόβο κρύβουν
Και σαν αγκαλιά
Τον κόσμο τυλίγουν
Η φωνή της ελπίδας
Δυνατά ηχεί
Και τον κόσμο βοηθάει
Ειρήνη να βρει.
ΓΡΑΒΑΡΗ ΛΥΔΙΑ Β2
Καπίρη Μαρία Γ-3’
Πρωϊνό Φθινοπώρου
Περπατούσε κάθε μέρα από την Οδό Στουρνάρη στον φούρνο της οδού Πατησίων. Σηκωνόταν νωρίς το πρωί και καμία φορά έκανε μία μεγαλύτερη παράκαμψη για να ξεμουδιάσει. Περνούσε μπροστά από το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Πολυτεχνείο. Στην επιστροφή πετούσε ψίχουλα από το ψωμί του στα περιστέρια. Αν κανείς παρατηρούσε από μακριά την Αθήνα θα νόμιζε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ένα φθινοπωρινό πρωϊνό, όπως όλα τα άλλα. Λίγη ψύχρα, ουρανός χωρίς σύννεφα, λίγη κίνηση στους δρόμους, λεωφορεία πηγαινοέρχονται αραιά.
Κι όμως πολλά είχαν αλλάξει. Από τότε που οι δικτάτορες ανέστειλαν βασικά άρθρα του συντάγματος, διέκοψαν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου και διέλυσαν τα κόμματα, οργάνωσαν συστηματικές διώξεις πολιτικών, κάθε πολίτη αριστερού παρελθόντος ή όποιου εκδήλωνε φανερά την αντίθεσή του στη δικτατορία. Οι εκτοπίσεις, οι φυλακίσεις, τα βασανιστήρια, οι καταδίκες μελών αντιστασιακών οργανώσεων ήταν η συνήθης πρακτική τους.
Τα σκεφτόταν κάθε πρωί αυτά στη μικρή διαδρομή του. Και κυρίως τους ποιητές...εξόριστοι, φιμωμένοι....αλλά μαχόμενοι. Οι δημοκρατικοί πολίτες που είχαν διαφύγει τη σύλληψη είχαν αρχίσει να δημιουργούν πυρήνες αντίστασης. Θυμόταν την κηδεία του Σεφέρη, πριν δύο χρόνια, το 1971 που μετατράπηκε αυθόρμητα σε μεγάλη αντιδικτατορική διαδήλωση του συγκεντρωμένου πλήθους. Θυμόταν τα λόγια του ποιητή... Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσαν. Έτσι ένιωθε κι εκείνος. Λίγες οι ηλιόλουστες μέρες που του άρεσαν μετά τη δικτατορία. Στη συνήθη διαδρομή του παρατήρησε μία αλλαγή...Έξω από την Πύλη του Πολυτεχνείου ήταν μεζεμένος περισσότερος κόσμος απ΄ότι συνήθως.
Πλησίασε. Τι συμβαίνει εδώ, ρώτησε κάποιον από το πλήθος. Ο γείτονάς του τον αναγνώρισε και πλησίασε για να του απαντήσει. Είναι φοιτητές, του λέει. Συζήτησε λίγο με το πλήθος, μέσα από τα κάγκελα νέοι και νέες έγραφαν συνθήματα σε πανό και συνομιλούσαν με ένταση. Έχουν και έναν ραδιοφωνικό σταθμό από τον οποίο απευθύνονται σε όλο τον ελληνικό λαό, όχι μόνο στους συγκεντρωμένους. Ελευθερία, πάλη, ανατροπή του καθεστώτος, ειρήνη για όλους, τέλος στις διώξεις, τέλος στο καθεστώς φόβου, τόλμη και αγώνας, μάχη για τα δικαιώματα μέχρι τελικής πτώσης, μάχη για τη Δημοκρατία. Οι φράσεις σκόρπιες και αποσπασματικές πηγαινοέρχονταν στα χείλη των συγκεντρωμένων. Έμεινε λίγη ώρα και μετά απομακρύνθηκε κι οι φωνές και οι συζητήσεις τους τον ακολούθησαν μέχρι τον φούρνο.
Στον γυρισμό δεν ξαναπέρασε από εκεί. Σκεφτόταν με ενθουσιασμό όσα είχε ακούσει και όμως ένιωθε και φόβο. Φόβο κυρίως για όλα τα νέα παιδιά που ήταν μέσα. Ο ίδιος ήταν πάνω από εβδομήντα και έτσι μοιραία σκέφτηκε τους γονείς τους. Δεν ανησυχούν αυτοί οι άνθρωποι; Τα παιδιά τους είναι εκεί και μιλούν για όσα είναι απαγορευμένα, γράφουν για αυτά σε σημαίες και συζητούν με τους περαστικούς. Κι έπειτα θυμήθηκε την πρόσφατη και μακρινή ιστορία... πότε άραγε η ελευθερία δεν κερδήθηκε με αγώνες; Πότε δεν χρειάστηκε η θυσία και το αίμα χιλιάδων νεκρών για τα αγαθά της ειρήνης, της της ελευθερίας του λόγου; Πότε όσα αξίζουν δόθηκαν χωρίς κανείς να παλέψει. Ευχήθηκε να μην χρειαστεί η θυσία αυτών των παιδιών, ήξερε, όμως, ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει...
