Ποιήματα για την Ιστορία

 Νίκη Μανιάτη

Η Απρέπεια

 

Λαός που επαναστατεί

έχει πολύ καταπιεστεί.

 

Στο όνομα της ελευθερίας πολέμα

και την αστυνομία χτύπα

θα γραφτεί στην ιστορία.

 

Διήγημα, Μ. Φούτρη

 Μαρκέλλα Φούτρη  

Οι σουπιές

Στον διάδρομο όλοι ήταν χωρισμένοι σε διάφορες παρέες, άλλοτε μεγάλες άλλοτε μικρότερες. Όλοι φαίνονταν τόσο χαρούμενοι να διασκεδάζουν, αλλά αν παρατηρούσες καλύτερα ήταν ένα παιδί που κάθονταν πάντα μόνο του και όλοι έμοιαζαν να το προσπερνούν σαν να ήταν αόρατο. Γλυκιά κοπέλα φαίνονταν, οπότε πλησίασα για να της κάνω παρέα. Την παρατηρούσα καιρό και υπήρχαν διαστήματα που έμοιαζε ευτυχισμένη μέσα σε μεγάλες παρέες και ξαφνικά ήταν και πάλι μόνη της.

Ξύπνησα και δεν είχα δουλειά

  Ποιήματα για την ανεργία, Β2

Βάσια Νεγρεπόντη  

 

Άραγε δουλεύω ή εργάζομαι;

Ξυπνάω για τα λεφτά , για τη χαρά ή για να υποβιβάζομαι

Εργάζομαι για εμένα ή απλώς χρειάζεται

Τα χρήματα να πάρω για να με θρέψω ακόμα μια φορά

Όταν όμως θα πετάξω μακριά , τα λεφτά δεν θα χρειάζομαι

Μόνο φίλους,  αγάπη και συμπόνια

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

     ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ    Α1 

 

   ΔΗΜΗΤΡΗΣ  ΑΝΔΡΙΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

 Μισώ τις κάμπιες

αλλεργίες έχω πολλές

τις προσπερνάω όταν τις βλέπω

γιατί και αυτές έχουν ψυχή

δεν μ αρέσει που υπάρχουν

Και ο κόσμος αλλάζει όμως μένω εδώ, ποιήματα

 Ποιήματα, 14,2,2023

Και ο κόσμος αλλάζει όμως μένω εδώ, 

◊◊◊

Κάποιος δουλεύει,

σα το μυρμίγκι αδιάκοπα κοπιάζει

Και άμα λυγίσει πάλι όρθιο, πιο δυνατό θα συνεχίσει,

και θα ενώσει τα σπασμένα του κομμάτια

Για έναν κόσμο όμορφο παλέυει,

και απλόχερα την ομορφιά και την αγάπη του χαρίζει

και περιμένει

Ένα λιβάδι με λουλούδια - Ποιήματα της Λογοτεχνικής Ομάδας

 

Κατερίνα Στάμου 

Εδώ έχει συννεφιά

αλλού ο ήλιος λάμπει·

Πού θα ήθελες να φτάσεις;

Σ’ ένα λιβάδι με πολύχρωμα λουλούδια

Ακρίβος Κώστας, Γάλα Μαγνησίας

 

Μαρκέλα Φούτρη

Ακρίβος Κώστας, Γάλα Μαγνησίας

Βρισκόμαστε σε μια μικρή κωμόπολη, τον Βόλο, τη δεκαετία του 70’ όπου τέσσερα αγόρια, ο Μικ, ο Αχχιλέας ή αλλιώς Αχιλλάκος, ο Ζερβής και ο Μπράσκας,φαινομενικά «κακά» παιδιά που συνεχώς έκαναν σκανταλιές και φάρσες βρίσκονται μπροστά σε ένα τραγικό συμβάν για το οποίο όλες οι ενδείξεις δείχνουν τους ίδιους ως υπαίτιους. Ένας πνιγμός. Ή καλύτερα ένας ενδεχόμενος φόνος ενός παιδιού που κατάφερε όχι μόνο να προκαλέσει θλίψη και πόνο αλλά και να στιγματίσει τους τέσσερις αυτούς νέους για το υπόλοιπο της ζωής τους. Η αφήγηση, ξεκινάει στο παρόν και μέσα από αλλεπάλληλες αναδρομές, εκτυλίσσεται η ιστορία και ξετυλίγεται σιγά σιγά το κουβάρι εκείνης της ημέρας που άλλαξε τα δεδομένα της ζωής τους. Κανείς από τους τέσσερις δε φαίνεται να έχει ξεχάσει τα όσα συνέβησαν και ενθυμούμενοι τα γεγονότα αυτά, άλλοι μοιάζουν μετανιωμένοι, άλλοι πιο αδιάφοροι ενώ άλλοι αμετανόητοι κρατούν μια παγερή στάση.

Ποιήματα, Λογοτεχνικού Ομίλου, 17.01.2022

 -Μαρκέλλα Φούτρη-

 

Με χρώματα είπαν γέμισε τον κόσμο μας

και ξαφνικά αυτός έγινε μαύρος

η θάλασσα απ’ τα μάτια σου έσβησε και αυτή πάει

Οι πεταλούδες πιο ασπρόμαυρες πετάνε

και τα λουλούδια πότε ξανά δε φύτρωσαν

χαμένη πια η ομορφιά τους δίχως χρώμα

Μαρκέλλα Φούτρη, Μίμηση στον Τσέχωφ

 Μαρκέλλα Φούτρη

 Η μεγαλύτερη αγάπη μου

                                                      μίμηση στον Τσέχωφ (Η δική μου)

Η μεγαλύτερη αγάπη μου… Πάντα και παντού μαζί... ποτέ δε με  άφηνε μόνη μου. Στο σχολείο, πάντα διπλανές, με συμβούλευε για όποια απόφαση έπρεπε να πάρω. Και εγώ; την άκουγα πάντα...Δεν της χάλαγα χατίρι! Είχε όμως και εκείνη το χάρισμα να μου αλλάζει πάντα τη γνώμη...Τέτοια πειθώ δεν έχω ξανασυναντήσει! Μόνο που να, με κούραζε κάποιες φορές που δεν με άφηνε ποτέ, να σκεφτώ, να αποφασίσω κάτι χωρίς να με επηρεάζει. Και για να πώ την αλήθεια όταν με έπειθε τελικά να ακούσω τις συμβουλές της και να αλλάξω γνώμη, τελικά αποτύγχανα. Πάντα όμως... 

Έλλη Αθανασίου, διήγημα

Έλλη Αθανασίου 

 Επαναφορά στη καθημερινότητα ή... στο απροσδιόριστο

Αγαπητή Ελιάννα,

- Ντριννν, ντρινν

- Όχιι! Ζω σε έναν εφιαλτή! Δεν είναι το ξυπνητήρι μου αυτό – απλά το φαντάζομαι...

Αφού μόλις ετοιμαζόμασταν οικογενειακώς να πάμε στην παραλία. Απλά σκέψου

λογικά! Ναί... τελικά ίσως αυτός ο ήχος δεν είναι ξυπνητήρι απλά το μυαλό μου,

μερικές φορές, επιθυμεί να παίζει διάφορα παιχνίδια κάνοντας με να φαντάζομαι

ήχους. Τι πιο λογικό;