Μιχάλης Πάτσης
Δυσκολεύομαι να καταλάβω το νόημα της Τράπεζας θεμάτων στο Λύκειο. Κατά μία έννοια δεν αρνούμαι την συμβολή πολλών παραγόντων στην εκπαίδευση. Τα θέματα που αναρτώνται σε αυτή την τράπεζα προωθούνται από εκπαιδευτικούς σχολείων ή από εκπαιδευτικούς άλλων ιδρυμάτων, εφαρμόζουν την επίσημη πολιτική του υπουργείου και του παιδαγωγικού ινστιτούτου. Αυτά είναι πραγματικά στο γενικό πλαίσιο μια συμβολή. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να λάβει υποχρεωτικά θέματα από εκείνη την τράπεζα για τις εξετάσεις. Δηλαδή αυτός καλείται να εφαρμόσει μια στρατηγική υλοποίησης των διδακτικών στόχων η οποία δεν είναι δική του. Και γιατί θα πρέπει αυτός να υπακούσει σε αυτή την εκπαιδευτική πολιτική; Αν θέλει κάποιος να δημιουργήσει ένα αξιόλογο εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να έχει καλούς εκπαιδευτικούς, τους οποίους να τους εμπιστεύεται, να τους επιμορφώνει ίσως να τους αναπτύσσει τον πνευματικό ορίζοντα για να μπορούν να αντεπεξέλθουν στο έργο τους Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.
Χρειάζεται πάνω απ' όλα εμπιστοσύνη στον εκπαιδευτικό, παροχή εφοδίων να γίνει ίσως καλύτερος στο έργο του, δηλαδή επιστημονικά και παιδαγωγικά ερεθίσματα. Ο εκπαιδευτικός πρέπει με τη χρήση του διαλόγου να βελτιώνεται. Σκέφτομαι αυτός φέρει την ευθύνη για την τάξη του αποκλειστικά; Αυτό δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει. Ίσως η τάξη ανήκει και σε πολλούς άλλους! Όπως στο φροντιστή αν οι μαθητές πηγαίνουν φροντιστήριο, ανήκει στα ΜΜΕ ή στα Μέσα μαζικής δικτύωσης, αφού οι μαθητές παρακολουθούν ή σε άλλους φορείς. Όμως στο διδακτικό και εκπαιδευτικό έργο είμαι σίγουρος πως ο καθηγητής είναι ή πρέπει να είναι ο υπεύθυνος της τάξης του. Ή όχι; Γιατί λοιπόν έρχεται η Τράπεζα Θεμάτων και του ορίζει σαφώς ποια θέματα θα πάρει από εκεί. Όλοι καταλαβαίνουμε πως διαταράσσεται η σχέση εκπαιδευτικού και τάξης. Ο ίδιος σε λίγο θα είναι μάλλον αδυνατισμένος απέναντι στην τάξη του, στους μαθητές του, αφού θα πρέπει να τους βάλει θέματα που τα έχουν επιλέξει άλλοι. Και μπορεί ένας άνθρωπος να καλύψει όλα αυτά τα θέματα; Όχι βέβαια. Από δεκάδες ή εκατοντάδες θέματα που θα είναι σε λίγο θα επιλέγονται τα θέματα των εξετάσεων για τα Λύκεια σήμερα και ίσως για τα Γυμνάσια αύριο. Τον δάσκαλο της τάξης, τον εκπαιδευτικό που αγωνίζεται όπως μπορεί για τα παιδιά. τον σκέφτεται κανένας; Τον δάσκαλο μάλλον τον υποτιμούν και θεωρούν πως δεν παίζει το ρόλο του γι' αυτό τον έχουν φορτώσει με επιπλέον γραφειοκρατικές αρμοδιότητες στα πλαίσια της αξιολόγησης είτε του αφαιρούν την αποκλειστική αρμοδιότητα που έχει για το διδακτικό έργο με τους μαθητές. Επίσης η υπερβολική συζήτηση για τα θέματα των εξετάσεων στερεί από το δάσκαλο το βαθύτερο ψάξιμο, την αναζήτηση των κατηγοριών και των διαδικασιών της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
