Επίσκεψη στο Μπλοκ 15 και στον Βοτανικό Κήπο Διομήδους

Καπίρη Μαρία 

Το Μπλοκ 15 

Η βόρεια πρόσοψη του Μπλοκ 15, 
φωτο. Δημ. Σπυρόπουλος 

Πρόσφατα επισκεφθήκαμε το Μπλοκ 15 και τον Βοτανικό κήπο στο Χαϊδάρι. Η διαδρομή ήταν μεγάλη αλλά ευχάριστη γιατί έγινε με τη συνοδεία μουσικής και αστείων που ανταλλάσσαμε μεταξύ μας. Στην καμαρωτή είσοδο του στρατιώτες μας με όπλα και σοβαρό – απρόσωπο βλέμμα, μας υποδέχτηκαν. Στη συνέχεια αποβιβαστήκαμε και χωριστήκαμε σε μικρότερες ομάδες μαθητών και με τη συνοδεία των καθηγητών μας περιηγηθήκαμε στον χώρο. Το στρατόπεδο ήταν μεγάλο, περιβάλλονταν από το όρος Αιγάλεω και είχε αρκετό χώρο.

Στο μέσο της διαδρομής βρίσκονταν ο χώρος που συγκεντρώνονταν όσοι αντάρτες είχαν συλλάβει οι δυνάμεις Κατοχής. Το Μπλοκ 15. Ήταν ένα άχαρο, διώροφο, μπεζ κτίριο με ένα μικρό προαύλιο μπροστά του. Επρόκειτο για το μέρος όπου περνούσαν οι μελλοθάνατοι τις τελευταίες τους μέρες και κινούσε το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Στο εσωτερικό υπήρχε ένας μεγάλος χώρος που περιστοιχίζονταν από μικρά κελιά. Τα παράθυρα είχαν τοποθετηθεί ψηλά, ώστε ο κατάδικος να μην μπορεί να δει έξω.

Στον επάνω όροφο, η ρύθμιση ήταν παρόμοια όμως το αίσθημα που άφηνε στον επισκέπτη ήταν πιο επιβλητικό. Στους τοίχους υπήρχαν αποτυπώματα από παλάμες που σου θύμιζαν ότι εδώ ζούσαν αιχμάλωτοι. Στον κεντρικό χώρο, απέναντι από τις σκάλες ήταν γραμμένο το σύνθημα «Βλέπε, άκου, σώπα» σαν μια προτροπή προς όλους τους μελλοντικούς επισκέπτες να βιώσουν με όλες τους τις αισθήσεις τη δυναμική του χώρου. Πράγματι, αισθανόσουν ανάμεικτα συναισθήματα να σε πλημμυρίζουν θλίψη για όσους έχασαν τη ζωή τους, θυμό για τον παραλογισμό του πολέμου, περηφάνια για την ηρωική τους αντίσταση.

Ο Βοτανικός Κήπος

Έπειτα, κατευθυνθήκαμε στον Βοτανικό κήπο που βρίσκονταν στην Ιερά Οδό, τον δρόμο των Ελευσίνιων Μυστηρίων κατά τυην αρχαιότητα. Ο Βοτανικός κήπος είναι ένα κατάφυτο μέρος στην άκρη της πόλης. Μου έκανε εντύπωση η καθαριότητα του μέρους και η ποικιλία της βλάστησης. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι μας παρουσίασαν σύντομα – ανά ομάδες – τα φυτά, τα λουλούδια και τα οπωροφόρα δέντρα του κήπου. Μετά πήγαμε στον Ανθόκηπο, όπου υπήρχαν σπάνια και πανέμορφα άνθη και δέντρα. Ο τόπος μοσχοβολούσε αρώματα και τα χρώματα ήταν αμέτρητα! Μόνο αγαλλίαση μπορούσες να νιώσεις. Μια όαση ηρεμίας, γαλήνης στην καρδιά της Αττικής.