Μπιλικαΐδης Γιώργος ( Β1 )
« Η αμφιβολία »
Κάποτε, σε μία μικρή περιοχή μιας πόλης, υπήρξε ένας έφηβος που δεν διέφερε τόσο από τους συνομήλικους του. Ήταν φιλικός, καθώς και αγαπητός, αλλά είχε ένα μειονέκτημα, το οποίο ήταν η αμφιβολία. Προσπαθούσε να διορθώσει τα λάθη του, αλλά αυτό, όσο και να προσπαθούσε, δεν μπορούσε να το βγάλει από μέσα του.
Όταν το αγόρι πάτησε πόδι στο γυμνάσιο, όλα ξεκίνησαν καλά. Είχε φίλους, αποκτούσε νέες γνώσεις, μα το σημαντικότερο, περνούσε καλά.
Όλα αυτά όμως άλλαξαν. Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο περισσότερο παρατηρούσε πως οι φίλοι του άλλαζαν. Όχι σωματικά, αλλά πνευματικά. Εκείνοι έκτιζαν νέες σχέσεις και είχαν διαφορετικές επιθυμίες από τον ίδιο. Παρόλο που και εκείνος γνώρισε νέα παιδιά, δεν άλλαξε ιδιαίτερα. Συνεπώς, πολλοί φίλοι του τον αγνοούσαν, ενώ κάποιοι δεν του συμπεριφέρονταν με σωστό τρόπο. Το αγόρι άρχισε να νιώθει προδομένος και απομονωμένος.
Κατάφερε όμως να το ξεπεράσει, μένοντας ήρεμος και έχοντας θετική σκέψη. Συνειδητοποίησε πως οι περισσότεροι φίλοι του νοιάζονταν ακόμα για αυτόν. Παρόλο αυτά, δεν είχε ξεχάσει αυτά που είχαν συμβεί. Το σκοτάδι ζούσε ακόμα μέσα του και αυτό το σκοτάδι ονομάζονταν αμφιβολία.
Έπειτα από αρκετό καιρό, τα πράγματα άρχισαν πάλι να γυρνάνε στην θέση στην οποία βρίσκονταν αρχικά. Οι φίλοι του συνέχιζαν να κοινωνικοποιούνται και εκείνος, παρόλο που ήταν κοινωνικός, δεν ένιωθε τόσο άνετα με τα νέα άτομα του κύκλου τους. Το παιδί αμφέβαλλε τελικά για το αν είχε πάρει τις σωστές αποφάσεις ή αν έπρεπε να είχε εμπιστευτεί μόνο αυτούς τους δυο τρεις φίλους του. Δεν ήξερε ποιος πραγματικά τον αγαπούσε. Το χειρότερο κομμάτι ήταν πως δεν μπορούσε να μιλήσει για αυτό το θέμα. Πίστευε πως θα δεν καταλάβαιναν για τι μιλούσε. Κανείς δεν τον καταλάβαινε. Οι γονείς του ήταν απασχολημένοι και όσο και να νοιάζονταν για το παιδί τους, τούτο δεν ήθελε να τους απασχολεί. Έχει αποδεχτεί πως ο κάθε φίλος του ακολουθεί την δικιά του πορεία, όμως αναρωτιέται εάν ο χρόνος είναι κατάλληλος. Θεωρεί πως οι φίλοι του είναι πολύ νέοι για να χωριστούν από τον ίδιο.
Προσπάθησα να του μιλήσω. Δεν ανοίγεται εύκολα αλλά του εξηγώ πως δεν πρέπει να αμφιβάλλει για το οτιδήποτε. Ίσως στην πραγματικότητα, οι αμφιβολίες του να τον οδήγησαν εκεί που βρίσκεται τώρα. Εκείνος όμως βρίσκεται σε αδιέξοδο και όλα του φαίνονται σαν έναν ατελείωτο κύκλο.
Ιανουάριος 2021
