Ποιήματα για την ανεργία, Β2
Βάσια Νεγρεπόντη
Άραγε δουλεύω ή εργάζομαι;
Ξυπνάω για τα λεφτά , για τη χαρά ή για να
υποβιβάζομαι
Εργάζομαι για εμένα ή απλώς χρειάζεται
Τα χρήματα να πάρω για να με θρέψω ακόμα μια φορά
Όταν όμως θα πετάξω μακριά , τα λεφτά δεν θα
χρειάζομαι
Μόνο φίλους,
αγάπη και συμπόνια
Δεν θα έχω τελικά γιατί τα λεφτά δεν φέρνουν την
ευτυχία
Στο τέλος θα είμαι μόνος
Πώς επιλέγω να ζω έτσι περνώντας μίζερα τον χρόνο
‘Ίσως απλά είμαι ένα πιόνι μες τον χρόνο
Σωτηρία Κόνιαρη
ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ
Η ανεργία βαθιά ριζωμένη στην κοινωνία
Σαν μαχαίρι βαθιά στην καρδιά
Σκοτώνει τον άνθρωπο σιγά σιγά
Ελπίδα δεν υπάρχει
Ούτε ανθρωπιά
Και κανείς δεν αντιδρά
Ως πότε πια ;
Ο κόσμος πρέπει να αλλάξει
Δεν είναι αργά
Πίστη και αγάπη ,χρειάζεται απλά
Μαρία Κούρου
Κυνηγητό με
την σκέψη
Ζω για να δουλεύω ή δουλεύω για να ζω ;
Ξύπνησα σκεπτόμενος το ερώτημα αυτό
Είναι η εργασία μου χαρά ή απλώς τρόπος να βγάλω
λεφτά ;
Η ανάγκη για επιβίωση με πνίγει
Και του κόσμου τα βλέμματα
Σε εμένα ρίχνει , μα εγώ προσπαθώ
Να αναζητήσω έναν σκοπό
Για να μπορώ να πω ότι δουλεύω για να ζω
Δεν θα είμαι πια περιπλανώμενος
Μα θα τριγυρνώ με ένα στόχο όταν στο μυαλό
Πώς θα τα καταφέρω? Συνεχώς ρωτώ
Δάφνη Κυρίτση
Η ΕΡΓΑΣΊΑ ΛΑΚΟΎΒΑ ΣΤΗ ΖΩΉ
Η εργασία στον κόσμο προβληματίζει
Και όμως , λύση δεν υπάρχει !
Η ανεργία είναι τεράστιο πρόβλημα
Πρόβλημα που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί
Με την συνεισφορά των ατόμων
Δείχνει εφικτό όμως πως τα πράγματα θα είναι δύσκολα
Πως θα φτάσεις εκεί που θες , πώς θα είσαι
χαρούμενος
Αν φτάσεις εκεί που θες , θα είσαι χαρούμενος ;
Ή μήπως τα νιάτα σου θα βρίζεις ;
Και τον εαυτό σου συνέχεια θα υποβαθμίζεις
Γιατί η ζωή σου είναι πατίνι
Ρόδες που τρέχουν ,περιστρέφονται μέχρι να βρουν
λακκούβα
Και όταν βρουν την λακκούβα πέφτεις
Μα θα ξανασηκωθείς ;
Βαλάντης Κριεμάδης
Χαρακτηριστικό πρόβλημα της εργασίας είναι η
ανεργία
Και ο πλανήτης ανεξάρτητος δεν μπορεί να γίνει
Άλλα ίσως δεν θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητος
Μπορεί όλοι μας να χρειαζόμαστε συνεργασία
Συνεργασία που θα οδηγήσει στο καλύτερο αύριο
Και το παιδί χαρά θα πάρει
Και αυτός που συνεργάζεται θα νιώθει ότι βοηθάει
Και αυτός που νόημα στη ζωή ψάχνει
Ψάχνει για μια θέση στην κοινωνία
Μια θέση αναλώσιμη που σύντομα θα αλλάξει
Σύντομα θα αναπτυχθεί
Και η χαρά θα ξαναρθεί
Γεωργία Οριέτα
ΒΙΟΠΑΛΗ
Ξύπνησα και δεν είχα δουλειά
Ξαφνικά χάθηκαν όλα , το σπίτι , τα παιδιά
Μα πώς θα τα καταφέρω τη ζωή μου να αναστρέψω
Έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι να κλέψω
Μα δεν μπορώ κουράστηκα πια να παλεύω
Μια άλλη δουλειά να γυρέψω
Το χρήμα έχω στο μυαλό μου και κίνητρο τον εγωισμό
μου
Μα δεν έχω άλλη λύση από το να δουλεύω
Παίζω πιάνο πλέον την ζωή μου στον δρόμο
Αλλά όπως φαίνεται η ζωή
παίζει
καλύτερο πιάνο από εμένα και πλέον χάνω
Και δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να αλλάξω το
αποτέλεσμα αυτό
Αισθάνομαι την αντοχή μου να με εγκαταλείπει
Όμως ίσως αυτό το τέλος να ναι ευκαιρία για μια
νέα αρχή
Χρήστος Κύρκος
Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΊΑΣ
Εργασία, η προσφορά του ανθρώπου προς την κοινωνία
Είναι πάρα πολύ σημαντική
Εργασία η προσφορά του ανθρώπου προς τον εαυτό του
Είναι χόμπι , ανανέωση ,πνοή
Ευκαιρία για δημιουργικότητα
Το νόημα στην ζωή
Μα είναι όντως πάντα έτσι ;
Τι κι αν άλλαζε ο τρόπος σκέψης ;
Τι κι αν το παρελθόν θέλω να επιστρέψει ;
Τι κι αν η νέα γενιά τον κόσμο σαγηνεύει ;
Η εργασία μου , η ανάσα μου αλλά και χαμός μου
Στεφανία Κρεμμύδα
Η ΕΝΕΡΓΙΑ
Οι πόρτες που κλείνουν
Με απομακρύνουν όλο και περισσότερο από αυτό που
αγαπώ
Με απωθούν , αλλά δεν σταματάω να αναζητώ
Μια σανίδα σωτηρίας για να βγω απ΄το μνημόνιο αυτό
Ένας ασταμάτητος δρόμος , δρόμος της ζωής , δρόμος
για το μέλλον
Που προσπαθώ να βρω
Που όσο προσπαθώ δεν σταματάω να ελπίζω
Δεν σταματάω να αντικρίζω , τα εμπόδια αυτά
Να πάρω τη σωστή στροφή , να βρω το σωστό
μονοπάτι
Που ξέρεις ίσως και να βγω στο φως
Την λάμψη να αντικρίζω
Το μέλλον και τον ουρανό
Αναστασία Νοβάκου
Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η ανεργία την κοινωνία μαστίζει
Και όλος ο κόσμος από απόγνωση πλημμυρίζει
Που χρήμα δεν βρίσκει
Και αγάπη δεν συγκρατά
Τα λάθη του παρελθόντος κάποτε θα βρει μπροστά
Για αυτό χρειάζεται δύναμη κανείς για να δει
καθαρά
Να βρει τον δρόμο του ξανά
Να σηκωθεί , να προχωρήσει
Ευχάριστες αναμνήσεις να συγκρατήσει
Και ότι ευχάριστο έγινε στο μυαλό του να κρατήσει
Γιατί στο τέλος οι εμπειρίες μετράνε
Οι χάρες , οι λύπες και οι συνεισφορές
Που θα σε ακολουθούν για όλη σου τη ζωή
