Τα γκράφιτι : συζήτηση

Τα γκράφιτι,  συζήτηση : Πάτσης, Καπίρη,  Βασιλοπούλου 

Γκράφιτι με τη μορφή του Νίκου Καζανζτάκη από το χωριό
Μυρτιά του Ηρακλείου Κρήτης (φώτο Μ. Πάτσης)

Στο λογοτεχνικό εργαστήρι ξεκινήσαμε μια έρευνα και μια συζήτηση για τα γκράφιτι. Αποδεχόμαστε πως τα γκράφιτι που δημιουργούνται χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών των χώρων δημιουργούν προβλήματα και αδικοπραξίες. Κατά τη γνώμη μας η παραπάνω πρακτική πρέπει να αποφεύγεται. Όμως στο λογοτεχνικό εργαστήρι πως όλα τα γκράφιτι που βλέπουμε, αν δεν είναι άδικα και υβριστικά, πρέπει να τα φωτογραφίζουμε, να τα μελετούμε για να καταλαβαίνουμε καλύτερα τους ανθρώπους που τα ζωγραφίζουν.

Έτσι σε αυτή τη σελίδα θα διαβάσουμε τις απόψεις όσων μας γράψουν για τα γκράφιτι. Σε άλλη σελίδα θα δημοσιευθεί και έρευνα για το θέμα αυτό.

Η λέξη γκράφιτι αυτή είναι δάνειο από τα αγγλικά. Στα ελληνικά χρησιμοποιούνται ελεύθερα οι τύποι γκράφιτι και γκραφίτι. Επίσης και οι λέξεις στα λατινικά δεν είναι όμοιες, αφού κάποιοι γράφουν grafiti και κάποιοι άλλοι graffiti, όπως είναι στα αγγλικά. Ο καιρός θα δείξει ποια λέξη θα επικρατήσει απολύτως, αν και οι λέξεις γκράφιτι και graffiti είναι πιο διαδεδομένες.

Μιχάλης Πάτσης

ΝΕΟ ΚΕΙΜΕΝΟ 

ΚΑΠΙΡΗ ΜΑΡΙΑ

Graffiti

Γκράφιτι που βρομίζουν τους εξωτερικούς χώρους σχολείου 

Στην καθημερινή μας ζωή βλέπουμε τα ποικίλα συνθήματα που λερώνουν τους τοίχους. Είναι φαινόμενο με αρχαία καταγωγή που εμφανίζεται συχνά στις μέρες μας κυρίως σε Πανεπιστημιακές σχολές, δημόσια κτίρια, δρόμους των Μεγαλουπόλεων αλλά και σε αρχαία μνημεία του ελληνικού χώρου.

Αφού, τα αναγραφόμενα στους τοίχους έχουν απασχολήσει πολλούς αρθρογράφους, ας αναφερθούμε σε κάτι άλλο σχετικό, τα graffiti των σχολικών θρανίων του Γυμνασίου και του Λυκείου.

Στα παιδιά αρέσει να σχεδιάζουν περιπαιχτικά σκίτσα με σχόλια για τους καθηγητές και τους μαθητές και να γράφουν στα θρανία που αποτελούν καθημερινοί σύντροφοί τους. Παρατηρώντας τα graffiti των μαθητών μπορούν να μας εκπλήξουν ή προβληματίσουν και ακόμα να μας ευαισθητοποιήσουν με τα ποικίλα θέματά τους. Ενδεικτικά η φιλία, αγάπη, λατρεία για κάποιον αθλητή ή μίσος κ.α.

Ορισμένοι μαθητές αναφέρονται και στα σκίτσα για τα κοινωνικά τους πρότυπα, τα οποία συχνά έχουν αρνητικό χαρακτήρα, αφού οι μαθητές είναι φυσικό να επηρεάζονται από ινδάλματα της καταναλωτικής ατομιστικής κοινωνίας. Άλλοι μαθητές μέσω των graffiti εκφράζουν τον θαυμασμό τους για κάποιον δημοφιλή αθλητή ξένης ή ελληνικής εθνικότητας. Επίσης, στα θρανία αποτυπώνονται στίχοι από λαϊκά τραγούδια ή νεανικά συγκροτήματα, ενώ παρατηρούνται στίχοι στα ελληνικά και στα αγγλικά αφού οι μαθητές χρησιμοποιούν συχνά ξένη γλώσσα για να εκφραστούν.

Στα θρανία αναγράφονται συναισθήματα όπως το πάθος, ο έρωτας, η φιλία και η απιστία. Ωστόσο, μεγάλο μέρος της επιφάνειας τους καλύπτουν οι ερωτικοί στίχοι που αποτελούν προσωπικά δημιουργήματα των μαθητών και διαπνέονται από αυθορμητισμό και ονειροπόληση.

Άλλοι μαθητές αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους, καθώς διακατέχονται από την επιθυμία να διαιωνίσουν το όνομά τους – την οικογενειακής τους κατάσταση, την αντιπάθεια ή τη συμπάθειά τους για τους συμμαθητές ή τους καθηγητές τους. Ένα μικρό ποσοστό μαθητών αμφισβητεί το κατεστημένο και προτείνει αλλαγές (π.χ. για τη βελτίωση του σχολείου), ενώ άλλοι καταθέτουν σκέψεις για την ζωή και τη φιλοσοφία αποκαλύπτοντας το καλλιτεχνικό τους πνεύμα.

Αλλά χωρίζουν το θρανίο κάθετα οριοθετώντας και εκφράζοντα στο αίσθημα της πρόσκαιρης ιδιοκτησίας. Ωστόσο, κάποιοι γράφουν τα δύσκολα σημεία του βιβλίου τους γα να τα αντιγράψουν σε κάποιο διαγώνισμα ή να τα διαβάσουν σε κάποια προφορική εξέταση ή απλά αλληλογραφούν μεταξύ τους για κοινά και επίκαιρα ζητήματα.

Συνεπώς, τα graffiti αποτελούν τρόπο έκφρασης του ψυχικού κόσμου των νέων, αλλά και των ονείρων τους. Είναι γεγονός ότι τα παιδιά όσο υπάρχουν τα θρανία θα εξακολουθούν να γράφουν συνθήματα, δίνοντας το στίγμα της εποχής τους αλλά και της ψυχής τους.

Μαρίνα Βασιλοπούλου

Τα Grafiti

Οι έφηβοι κάνουν grafiti σε δημόσια κτήρια, διότι μπορεί να θέλουν να δηλώσουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και γενικά αυτό που μπορεί να πιστεύουν. Πολλά παιδιά γράφουν τα ονόματά τους ή στίχους από τραγούδια ή ζωγραφίζουν διάφορα σχέδια σχέδια πάνω στα θρανία ή στις καρέκλες με τα οποία μπορούν να δείχνουν τα συναισθήματά τους ή πως μπορούν να ζουν καθημερινά είτε στο σχολείο, είτε στο σπίτι τους.

Όμως πολλοί άνθρωποι το έχουν ως επάγγελμα να κάνουν grafiti στους σχολικούς τοίχους δηλαδή ωραίες εικόνες. Ένα παράδειγμα είναι στο 6ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας και μέχρι φέτος το καλοκαίρι υπήρχε. 

Το γκράφιτι για το οποίο γίνεται λόγος στο άρθρο της Μαρίνας,
(φώτο Μ. Πάτσης)

 Αυτό απεικόνιζε έναν άνθρωπο που είναι μέσα σε μια ταβέρνα και χορεύει κι οι υπόλοιποι άνθρωποι που ήταν γύρω χειροκροτούσαν. Όμως κάποιοι άγνωστοι άνθρωποι, το χάλασαν για να φτιάξουν τα δικά τους γκράφιτι (grafiti). Μετά πι καθηγητές φώναξαν ανθρώπους από το Δήμο για να το βάψουν.

Επίσης ένα αντίστοιχο παράδειγμα είναι σε ένα σχολείο στο Λουτράκι Κορινθίας, στο οποίο έχουν ζωγραφίσει στους τοίχους μολύβια πολύχρωμα που το καθένα έγραφε κι ένα διαφορετικό δικαίωμα που έχουν τα παιδιά. Τέτοια έργα δεν πρέπει να καταστρέφονται για να κάνουν οι έφηβοι τα δικά τους γκράφιτι (grafiti ) για να περνάνε την ώρα τους, πάνω στις ζωγραφιές των τοίχων των δημόσιων χώρων.