Λυδία Γράβαρη
Η φύση στο μπαλκόνι μου
Σάββατο. Ένα όμορφο πρωί.
Ο Ήλιος λαμπερός, σαν να μην υπάρχει τζαμί, το διαπερνά και πέφτει απαλά πάνω στο δέρμα μου. Το χαϊδεύει με τις ζεστές του ακτίνες.
Κοιτάζω έξω στο μπαλκόνι.
Φυτά που ο ήλιος φωτίζει κάνοντας τα φύλλα τους να λάμπουν στολίζουν τον μικρό αυτό χώρο.Μέλισσες προσγειώνονται με χάρη πάνω στα λευκά τους άνθη και παίρνουν την γύρη. Τα φτερά τους διάφανα λάμπουν και αυτά από τον ήλιο. Ένα ιστός αράχνης γυαλίζει και ξαφνικά μοιάζει με πραγματικό έργο τέχνης!
Πιο πέρα δέντρα. Τα μικρά φύλλα τους χορεύουν με τον ρυθμό του αέρα. Ένα πουλάκι κρύβεται ανάμεσά τους.
Γυμνά κλαδιά απλώνονται σαν να προσπαθούν να σε αγκαλιάσουν και τα πουλιά ανοίγουν τα φτερά τους και πετούν. Χάνονται στο απέραντο γαλάζιο.
Τόσο όμορφα γεγονότα πραγματοποιούνται μέσα σε λίγα λεπτά. Μετά η μαγεία χάνεται. Ο ήλιος σταματά να φωτίζει τόσο. Τα φύλλα παύουν να λάμπουν. Ο ιστός έχει πια εξαφανιστεί.
Πόσο όμορφη είναι η φύση! Είναι ικανή να σου χαρίσει αξέχαστες στιγμές. Ακόμη και μέσα στης μεγάλες μας πόλεις. Η μαγεία υπάρχει μπροστά στα μάτια σου. Αρκεί να μπορείς να την δεις.
Γράβαρη Λυδία
