Μαρκέλα Φούτρη
Ακρίβος Κώστας, Γάλα
Μαγνησίας
Βρισκόμαστε σε μια μικρή κωμόπολη, τον Βόλο, τη δεκαετία
του 70’ όπου τέσσερα αγόρια, ο Μικ, ο Αχχιλέας ή αλλιώς Αχιλλάκος, ο Ζερβής και
ο Μπράσκας,φαινομενικά «κακά» παιδιά που συνεχώς έκαναν σκανταλιές και φάρσες
βρίσκονται μπροστά σε ένα τραγικό συμβάν για το οποίο όλες οι ενδείξεις
δείχνουν τους ίδιους ως υπαίτιους. Ένας πνιγμός. Ή καλύτερα ένας ενδεχόμενος
φόνος ενός παιδιού που κατάφερε όχι μόνο να προκαλέσει θλίψη και πόνο αλλά και
να στιγματίσει τους τέσσερις αυτούς νέους για το υπόλοιπο της ζωής τους. Η
αφήγηση, ξεκινάει στο παρόν και μέσα από αλλεπάλληλες αναδρομές, εκτυλίσσεται η
ιστορία και ξετυλίγεται σιγά σιγά το κουβάρι εκείνης της ημέρας που άλλαξε τα
δεδομένα της ζωής τους. Κανείς από τους τέσσερις δε φαίνεται να έχει ξεχάσει τα
όσα συνέβησαν και ενθυμούμενοι τα γεγονότα αυτά, άλλοι μοιάζουν μετανιωμένοι,
άλλοι πιο αδιάφοροι ενώ άλλοι αμετανόητοι κρατούν μια παγερή στάση.
Με έναν μοναδικό, αναπάντεχο
τρόπο, το συμβάν αυτό της 11 Ιουλίου, παρουσιάζεται αποσπασματικά, διακοπτόμενο
από αφηγήσεις άλλων περιστατικών, άλλοτε αστείων και άλλοτε πιο σοβαρών,
σχετικά με την καθημερινότητα των αγοριών μέσα σε ένα εκκλησιαστικό
οικοτροφείο, μια καθημερινότητα αν μη τι άλλο ταραχώδη και σίγουρα όχι
μονότονη. Σε ένα γενικότερο κλίμα
αυστηρότητας, οι μαθητές του οικοτροφείου, καλούνται να μάθουν να ακολουθούν
κανόνες και να υπακούουν ενώ η τελειότητα τόσο στους βαθμούς όσο και στην
γενικότερη διαγωγή τους δεν είναι διόλου προαιρετική, αλλά απαίτηση. Οτιδήποτε παρεκκλίνει
των κανόνων, τους οδηγεί σε τιμωρίες, ξυλοδαρμό ή ακόμη και αποβολή από το
σχολείο. Παρόλ’ αυτά, δεν λείπουν τα γέλια και οι πλάκες, τα ξέγνοιαστα
παιχνίδια, οι νεανικοί έρωτες... Βρίσκονται σε μια εποχή μακριά από την
τεχνολογία και φαίνεται να επικοινωνούν πραγματικά, να παίζουν αληθινά παιχνίδια,
να ζουν.
Το δυσάρεστο όμως, και
φρικαλέο αυτό γεγονός, έρχεται τα ταράξει το οικοτροφείο και να δημιουργήσει
προβλήματα, υποψίες, διχασμό...Ο Σώτος, ένα αγόρι από το οικοτροφείο, βρίσκεται
πνιγμένος στη θάλασσα. Το παιδί αυτό είχε συχνά αντιπαραθέσεις με τους άλλους
τέσσερις, αφού θεωρούνταν καλό παιδί και συχνά μαρτυρούσε τις σκανταλιές τους.
Όταν όμως φαίνεται να παρενοχλεί ένα άλλο παιδί, οι καβγάδες γίνονται
εντονότεροι.
Και ενώ λοιπόν όλοι οι
μαθητές θα μπορούσαν να είναι εν δυνάμει δολοφόνοι το βεβαρημένο ιστορικό των
τεσσάρων νέων σε συνδυασμό με μια
μαρτυρία ενός ντόπιου εντεινει τις υποψίες εναντίον τους.
Και φτάνουμε στο δικαστήριο,
όπου καταλήγουν αθώοι, πληρώνουν όμως το τίμημα της αδιαφορίας τους με μία
τεράστια ανατροπή. Ο αδερφός του νεκρού αγοριού πυροβολεί και σκοτώνει την
αδερφή του Μικ τραυματίζοντας ταυτόχρονα τους υπόλοιπους, για εκδίκηση...
Στο τέλος, βρισκόμαστε και
πάλι στο σήμερα, όπου οι τέσσερις νέοι, μεγάλοι πιά παλεύουν να ξεμπερδέψουν
την ιστορία αυτή, να ξεπλύνουν την πληγή εκείνης της ημέρας και ίσως και να
μετανοήσουν. Ή μπορεί και όχι...
Το βιβλίο αυτό προσελκύει το
ενδιαφέρον του αναγνώστη κυρίως χάρη στον τρόπο με τον οποίο εκτυλίσσεται η
ιστορία, η οποία κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση, μη αποκαλύπτοντας, πάρα μόνο
στο τέλος, την αλήθεια, παρόλο που το συμβάν του πνιγμού αναφέρεται από την
αρχή της ιστορίας. Σε ό,τι αφορά το θέμα του βιβλίου είναι πολύ ενδιαφέρον κατά
τη γνώμη μου, αφού περιγράφει τη ζωή των παιδιών σε μία άλλη εποχή και μας
πληροφορεί για τα χαρακτηριστικά εκείνων των ημερών. Τέλος, το πιο σημαντικό
θέμα που θίγεται, θεωρώ πως είναι το γεγονός ότι δεν θα πρέπει να κρίνονται οι
άνθρωποι από την γενική τους εικόνα, δεν θα πρέπει να στοχοποιούνται επειδή
έχει σχηματιστεί μια συγκεκριμένη άποψη γύρω τους, αφού όπως αποκαλύπτεται τα
φαινομενικά «κακά» παιδιά αποδεικνύονται πιο δίκαια και συγκρατημένα, ενώ ο
Σώτος, ο καλός μαθητής, το «καλό» παιδί εχει βίαιη συμπεριφορά και
αποκαλύπτεται χειρότερος από όλους.
